fShare

Tweet

Το Βουνό Ταρανάκι, ένα ανενεργό ηφαίστειο, διαθέτει μια σχεδόν άψογη κυκλική βάση που έχει γοητεύσει τους ντόπιους και τους επισκέπτες για γενιές.

Η φυσική ομορφιά της Νέας Ζηλανδίας είναι αναμφισβήτητη, αλλά ακόμη και ανάμεσα στα εκπληκτικά τοπία της, το Βουνό Ταρανάκι ξεχωρίζει. Συχνά αναφέρεται ως σχεδόν τέλειος κώνος, αυτό το ηφαίστειο (ένα ηφαίστειο που έχει δημιουργηθεί από στρώματα λάβας, τέφρας και βράχου) διαθέτει όχι μόνο μια εντυπωσιακή μορφή αλλά και μια εκπληκτικά συμμετρική βάση.

Αυτό που είναι ακόμα πιο συναρπαστικό είναι ότι αυτή η συμμετρία επεκτείνεται στο γύρω Εθνικό Πάρκο Egmont. Τα όρια των πάρκων ακολουθούν έναν σχεδόν τέλειο κύκλο, δημιουργώντας έναν χάρτη που είναι τόσο μαγευτικός όσο το ίδιο το βουνό.

Λοιπόν, πώς το Βουνό Ταρανάκι πέτυχε τη σχεδόν τέλεια μορφή του; Πολλές χιλιετίες ηφαιστειακής δραστηριότητας είναι το κλειδί. Σε μια περίοδο περίπου 135.000 ετών, οι εκρήξεις έφτιαξαν σταθερά το βουνό, με κάθε στρώμα να προσθέτει στο εμβληματικό κωνικό του σχήμα. Αυτό το σταθερό εκρηκτικό μοτίβο είχε ως αποτέλεσμα την εξαιρετικά συμμετρική κορυφή που βλέπουμε σήμερα.

Η σχεδόν κυκλική βάση είναι πιθανότατα αποτέλεσμα των μοτίβων ανάπτυξης των ηφαιστείων. Καθώς το Ταρανάκι εξερράγη, θα είχε εκτοξεύσει στάχτη και συντρίμμια με σχετικά ομοιόμορφο τρόπο γύρω από την κεντρική του οπή. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό θα είχε δημιουργήσει μια περισσότερο ή λιγότερο κυκλική βάση, που τονιζόταν περαιτέρω από τις φυσικές διαδικασίες της διάβρωσης.

Η σχεδόν τέλεια συμμετρία των βουνών δεν χάθηκε στους πρώτους χαρτογράφους. Το 1881, όταν ιδρύθηκε το Εθνικό Πάρκο Egmont, τα όρια των πάρκων σχεδιάστηκαν με μια απλή πυξίδα και μια ακτίνα έξι μιλίων γύρω από την κορυφή των βουνών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το σχεδόν τέλεια κυκλικό πάρκο που βλέπουμε σήμερα, κάνοντας το Ταρανάκι ένα πραγματικό θαύμα τόσο για τους λάτρεις της φύσης όσο και για τους λάτρεις των χαρτών.

Η εικόνα που προκύπτει είναι εντυπωσιακή. Πλούσιες, ανοιχτόπράσινες καλλιεργήσιμες εκτάσεις συνορεύουν με το πάρκο, δημιουργώντας μια έντονη αντίθεση με το σκούρο πράσινο ιθαγενές δάσος που καλύπτει τις πλαγιές των βουνών. Από ψηλά, αυτή η αντίθεση δημιουργεί μια εκπληκτική εμφάνιση τάξης ανάμεσα στην άγρια ​​ομορφιά της φύσης.

Αλλά το αξιοσημείωτο κυκλικό όριο δεν είναι απλώς μια περιέργεια: εξυπηρετεί σημαντικές οικολογικές και πολιτιστικές λειτουργίες. Παρέχει έναν ζωτικό βιότοπο για πολλά αυτοφυή φυτικά και ζωικά είδη, πολλά από τα οποία είναι μοναδικά σε αυτήν την περιοχή. Το δάσος λειτουργεί ως φυσικός ρυθμιστής, προστατεύοντας το βουνό από τη διάβρωση και διατηρώντας τη λεπτή ισορροπία του οικοσυστήματος του.

Είτε είστε έμπειρος πεζοπόρος είτε απλά εκτιμάτε τη θέα που κόβει την ανάσα, είναι κάτι που πρέπει να δείτε στη Νέα Ζηλανδία. Η σχεδόν τέλεια συμμετρία του βουνού και τα σχεδόν κυκλικά όρια του πάρκου δημιουργούν ένα πραγματικά μοναδικό και αξέχαστο θέαμα. Έτσι, αν βρεθείτε στη Νέα Ζηλανδία, αφιερώστε οπωσδήποτε λίγο χρόνο για να εκτιμήσετε το μαγευτικό Βουνό Ταρανάκι!

ΠΗΓΗ: 1, 2, 3

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Injoy.gr

fShare

Tweet