Ιnjoy Gr

fShare

Tweet

Ρα: Η Ιστορία και η Κληρονομιά του Αρχαίου Αιγυπτιακού Θεού του Ήλιου

Ως θεός του ήλιου και της δημιουργίας, ο Ρα ήταν μια από τις σημαντικότερες αρχαίες αιγυπτιακές θεότητες. Λατρευόμενος για χιλιετίες, ο Ra τελικά επεκτάθηκε για να περιλαμβάνει πτυχές άλλων θεών όπως ο Atun, ο Amun και ο Horus.

Ως δημιουργός και θεός του ήλιου, ο Ρα ήταν ζωτικό μέρος του αιγυπτιακού πάνθεον. Σε αμέτρητες δυναστείες, ο Ρα ήταν μια σταθερή μορφή λατρείας του οποίου ο ρόλος μετατοπίστηκε καθώς οι νεότεροι θεοί ενσωματώθηκαν στην κρατική θρησκεία.

Ο Ρα είχε πολλές ιστορίες καταγωγής. Είτε αυτοδημιουργήθηκε, είτε  απομακρύνθηκε από τη δημιουργία του σύμπαντος. Ανεξάρτητα από την ιστορία προέλευσης, η αιγυπτιακή παράδοση υποστήριζε ότι οι περισσότεροι από τους μεγαλύτερους αιγυπτιακούς θεούς ήταν άμεσοι απόγονοι του Ra. Οι Φαραώ ισχυρίστηκαν επίσης ότι είχαν άμεση καταγωγή από τον Ρα και το χρησιμοποίησαν για να δικαιολογήσουν την κυριαρχία τους.
Ετυμολογία

Στην αρχαία αιγυπτιακή, το όνομα Ρα απλώς σήμαινε «ήλιος». Όπως και με πολλές μυθολογίες, οι αιγυπτιακοί θεοί είχαν πολλά ονόματα. Ο Ρα είχε πολλά άλλα ονόματα και μερικές φορές ονομαζόταν Re, Amun-Re, Khepri, Ra-Horakhty και Atum.

Κάθε ένα από αυτά τα ονόματα συσχετίστηκε τυπικά με μια διαφορετική όψη της ύπαρξης του Ra. Τέτοια ονόματα εμφανίζονταν συχνά καθώς οι Αιγύπτιοι αφομοίωναν νέες θεότητες και θρησκείες στις δικές τους. 1

Η λατρεία του πιθανότατα προήλθε από μια πόλη που οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν Ιούνου. Οι Έλληνες αναφέρθηκαν σε αυτό το μέρος ως Ηλιούπολη, ή «πόλη του θεού του ήλιου». Αυτή η αρχαία πόλη βρισκόταν στο σημερινό βόρειο προάστιο του Καΐρου.
Γνωρίσματα

Ενώ ο Ρα ήταν πιο διάσημος ως Αιγύπτιος θεός δημιουργός, εκπλήρωσε επίσης άλλους ρόλους. Οι άλλοι τίτλοι του περιλάμβαναν θεό του ήλιου, θεό των βασιλιάδων και θεό της τάξης.

Ο Ra θα μπορούσε να απεικονιστεί με διάφορους τρόπους. Συνήθως εμφανιζόταν ως ηλιακός δίσκος - ένας κύκλος τραβηγμένος πάνω από το κεφάλι διαφόρων θεών του ήλιου. Ο Ρα εκπροσωπούνταν επίσης συχνά ως ένας άντρας με το κεφάλι ενός γερακιού.

Οι εικόνες του Ra συχνά τον απεικόνιζαν να κρατάει σκήπτρο και ενα ankh.

Ιδιαίτερα στην επανάληψη του Khepri, μερικές φορές απεικονιζόταν ως σκαθάρι. Οι Αιγύπτιοι παρατηρούσαν το σκαθάρι να σπρώχνει μια μπάλα κοπριάς στην άμμο και να το θάβει πριν βγουν νεογέννητα σκαθάρια από τη γη. Αυτή η διαδικασία αντικατοπτρίζει το ταξίδι του ήλιου καθώς ταξίδευε στον ουρανό, για να ξαναγεννηθεί την επόμενη μέρα. 2

Θεωρήθηκε ότι ο Ρα ταξίδεψε στον ουρανό με το ηλιακό του σκάφος (βάρκα), το οποίο ονομαζόταν Atet.


Σε μια πράξη αυτόματης αναπαραγωγής, ο Ra δημιούργησε τα παιδιά του Shu και Tefnut. Ο Shu ήταν ο θεός του αέρα, ενώ η Tefnut ήταν η θεά των ομίχλων.

Ως θεός των βασιλιάδων και της τάξης, ο Ρα είχε μια ιδιαίτερη σύνδεση με την Maat , μια βασική μυθολογική έννοια. Η Maat ήταν τόσο η αιγυπτιακή λέξη για την «αλήθεια, τη δικαιοσύνη,  την τάξη, και την ισορροπία και τον κοσμικό νόμο», και τη θεά που προσωποποίησε αυτά τα ιδανικά.  Η θεά Μάατ πιστεύεται ότι ήταν η αγαπημένη κόρη του Ρα. 

Αν και ορισμένες ιστορίες έλεγαν ότι ο Ρα δημιουργήθηκε ο ίδιος (ή δημιουργήθηκε από τον Αμούν και τον Πτά), είχε μια μητέρα. Ο Νέιθ, του οποίου το όνομα σήμαινε «ο τρομακτικός», ήταν θεά δημιουργός καθώς και η θεά της ύφανσης.

Μυθολογία

Η αποκρυπτογράφηση της αρχαίας αιγυπτιακής μυθολογίας έχει περιγραφεί ως «η προσπάθεια να συνδυαστεί ένα παζλ όταν λείπουν τα περισσότερα κομμάτια και κάποιος πετάξει το κουτί».

Η αιγυπτιακή θρησκεία άντεξε για σχεδόν 3.000 χρόνια. Καθώς υπήρξαν διάφορα στοιχεία αυτής της περιόδου, πολλοί σημαντικοί μύθοι συγχωνεύθηκαν, επεξεργάστηκαν και αντικαταστάθηκαν.

Ενώ ο Ρα έγινε μια κεντρική φιγούρα στο αιγυπτιακό πάνθεον από νωρίς, με την πάροδο του χρόνου η μυθολογία του άρχισε να συγχωνεύεται με αυτές άλλων θεών, όπως ο Ατούν, ο Αμούν και ο orusρος.

Μύθος Προέλευσης

Στην αρχή, το σύμπαν ήταν ένα άπειρο υδάτινο σώμα που ονομάζεται Nun (εναλλακτικά "Nu"). Η Μοναχή ήταν αναίσθητη, αδιανόητη, ακίνητη και αιώνια. 7

Μέσα σε αυτό το αιώνιο τίποτα, ο Ra θέλησε να υπάρξει. Σε αυτό που κατανοείται καλύτερα ως μια ανατομικά απίθανη αλληλουχία γεγονότων, ο Ra στη συνέχεια δημιούργησε τα δίδυμα Shu και Tefnut μέσω αυνανισμού. Το Βιβλίο των Νεκρών περιέγραψε αυτό το γεγονός:

1248α. Να πούμε: Atum [Ra] που δημιουργήθηκε από τον αυνανισμό του στην Ηλιούπολη.
1248β Έβαλε τον φαλλό του στη γροθιά του,
1248c. να διεγείρει την επιθυμία με αυτόν τον τρόπο.
1248δ. Τα δίδυμα που γεννήθηκαν, η Shu και η Tefnut.

Σε μια άλλη εκδοχή της ιστορίας, ο Amun δημιούργησε τον εαυτό του από το αρχέγονο κενό της Nun. Με τον Ptah, τον θεό που «αντιπροσώπευε τη μετασχηματιστική δύναμη που μετατρέπει μια δημιουργική σκέψη σε δράση και υλική πραγματικότητα», ο Amun δημιούργησε ένα αυγό που επέπλεε μέσα από τη Nun. Σύντομα, ο Ρα βγήκε από το αυγό.

Ενώ οι ιστορίες ποικίλλουν, η βασική διαδικασία δημιουργίας στην αιγυπτιακή μυθολογία ήταν αυτή της διαφοροποίησης. Από μια ενιαία ομοιογενή κατάσταση, το σύμπαν χωρίστηκε σε άτομα που συνέχισαν αυτό το μοτίβο διαίρεσης χωρίς να μειωθούν οι ίδιοι στη διαδικασία.
Δημιουργώντας τον Sunλιο, τη Σελήνη και την Ανθρωπότητα

Όταν ο Ra δημιούργησε τους θεούς Shu και Tefnut, ο κόσμος απαρτιζόταν μόνο από άπειρο ωκεανό και δεν υπήρχε φως για να τους δει κανείς. Για να λύσει αυτό το δίλημμα, ο Ρα δημιούργησε ένα μάτι και το έστειλε για να βρει τα παιδιά του.

Επιστρέφοντας, το μάτι ανακάλυψε ότι ο Ρα είχε δημιουργήσει ένα δεύτερο μάτι για τον εαυτό του απουσία του. Το πρώτο μάτι θύμωσε και για να το ηρεμήσει, ο Ρα του έδωσε περισσότερη δύναμη από το δεύτερο. Έτσι, το πρώτο μάτι έγινε ο ήλιος και το δεύτερο μάτι έγινε το φεγγάρι.

Ορισμένες ιστορίες έλεγαν ότι μετά τη δημιουργία των θεών και των ουράνιων σωμάτων, ο Ρα έκλαιγε και τα δάκρυά του έγινε η ανθρωπότητα. Άλλες εκδοχές έλεγαν ότι η ανθρωπότητα ξεπήδησε από τα δάκρυα του πρώτου ματιού καθώς έκλαιγε κατά την αναζήτησή του για τον Shu και τον Tefnut. Ο λόγος για το κλάμα του δεν διευκρινίστηκε ποτέ - αν και θα μπορούσε να οφείλεται στη μοναξιά ή στην οργή όταν ανακάλυψε ότι είχε αντικατασταθεί. Μια τρίτη εξήγηση ήταν ότι κατά τη γέννησή του, ο Ρα έκλαιγε επειδή ήταν μόνος του και δεν μπορούσε να δει τη μητέρα του, Νέιθ.

Το κοινό νήμα που συνέδεε αυτές τις εξηγήσεις ήταν ότι η ανθρωπότητα εμφανιζόταν πάντα ως το «ατελές προϊόν μανίας και δυστυχίας», μια κλασική αιγυπτιακή ερμηνεία της ανθρώπινης κατάστασης.

Ra's Curse on Nut and the Egypt Calendar

Τα παιδιά του Ra, Shu και Tefnut, γέννησαν τον Geb και τον Nut . Σε αντίθεση με τις περισσότερες μυθολογίες, ο αρσενικός Geb κυβερνούσε τη γη ενώ η θεά Nut κυβερνούσε τον ουρανό.

Ο Ρα περίμενε ότι ο Νουτ θα ήταν η σύζυγός του, αλλά εκείνη ερωτεύτηκε τον Γκεμπ και τον απέρριψε. Εξαγριωμένος σε αυτήν την εξέλιξη των γεγονότων, ο Ρα την έβρισε, δηλώνοντας «ότι δεν πρέπει να γεννήσει παιδί σε κανένα μήνα ή χρόνο». Εν τω μεταξύ, ο θεός Thoth έπαιζε με το φεγγάρι για παιχνίδια ντραφτ (πούλια) και είχε κερδίσει αρκετές φορές. Πήρε τα κέρδη του με τη μορφή του φεγγαριού, συνολικού 1/2 του φωτισμού της. Συνολικά, είχε συγκεντρώσει επιπλέον 5 ημέρες.

Το αιγυπτιακό ημερολογιακό έτος περιελάμβανε μόνο 360 ημέρες και οι επιπλέον πέντε ημέρες προστέθηκαν απλά στο τέλος του έτους για να συμφωνήσουν το αιγυπτιακό ημερολόγιο και το ηλιακό ημερολόγιο. Ως αποτέλεσμα, οι επιπλέον πέντε ημέρες που είχε κερδίσει ο Thoth δεν έπεσαν υπό την αιγίδα της κατάρας του Ra. Όταν έφτασαν τελικά οι παρεμβαλλόμενες μέρες, ο Νουτ γέννησε τον Όσιρις , τον orusρο , τον Σετ , την isσιδα και τη Νέφτις .
Το μυστικό όνομα του Ra

Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι τα ονόματα διατηρούσαν την εξουσία, τόσο που οι θεοί χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμα για να διατηρήσουν τη δύναμή τους ασφαλή. Για το λόγο αυτό η θεά isσιδα ξεκίνησε μια αποστολή να ανακαλύψει το μυστικό όνομα του Ρα.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο Ρα είχε γεράσει και ήταν αδύναμος. κοιμήθηκε και έβρεξε καθώς καθόταν στον θρόνο του. Κρυφά, η isσις μάζεψε λίγο από αυτό το σάλιο και το συνδύασε με μια χούφτα γη. Χρησιμοποιώντας τη μαγεία της, διαμόρφωσε αυτό το μείγμα σε δηλητηριώδες φίδι.

Ο Ρα ήταν ένα πλάσμα συνήθειας και περπατούσε την ίδια διαδρομή κάθε μέρα για να ερευνήσει τη δημιουργία του.Η isσις άφησε το φίδι σε ένα σταυροδρόμι και περίμενε. Το φίδι χτύπησε μόλις ο Ρα έφτασε στο σταυροδρόμι. Ενώ ο Ρα ήταν κανονικά άνοσος σε τέτοιες επιθέσεις, αυτό το δηλητήριο είχε προέλθει από τη δική του ύπαρξη και ως εκ τούτου δεν είχε καμία ασυλία σε αυτό και τον έπιασε μεγάλος πόνος.

Τώρα σε μεγάλη αγωνία, ο Ρα κάλεσε τους οπαδούς του και τους είπε ότι είχε τραυματιστεί βαριά. Ρώτησε αν κάποιος από αυτούς μπορούσε να προσφέρει θεραπεία, αλλά κανένας δεν μπορούσε να του δώσει αυτό που ζητούσε.

Αφού όλοι οι άλλοι προσπάθησαν και απέτυχαν, η isσις είπε στον Ρα ότι μπορούσε να τον βοηθήσει, υπό την προϋπόθεση ότι της είπε το πραγματικό του όνομα. Νιώθοντας ότι υπήρχε κόλπο στο παιχνίδι, ο Ρα απάντησε:

Είμαι ο δημιουργός του ουρανού και της γης,
είμαι ο θεμελιωτής των βουνών,
είμαι ο δημιουργός των υδάτων,
είμαι ο δημιουργός των μυστικών των δύο οριζόντων.
Είμαι το φως και είμαι το σκοτάδι,
είμαι ο δημιουργός των ωρών, ο δημιουργός των ημερών.
Είμαι το άνοιγμα των φεστιβάλ,
είμαι ο δημιουργός των ροών,
είμαι ο δημιουργός της ζωντανής φλόγας.
Είμαι ο Κέπρι το πρωί, ο Ρα το μεσημέρι και ο Ατούμ το βράδυ.

Χωρίς εντύπωση από τις παραλλαγές του, η Isis επέμεινε ότι χωρίς το πραγματικό του όνομα δεν θα μπορούσε να τον θεραπεύσει.

Σπασμένος από πόνο, ο Ra τελικά παραδέχτηκε και είπε στην Isis το πραγματικό του όνομα. Απαγγέλλοντας ένα μαγικό μυστήριο, η Isis διέλυσε το δηλητήριο από το σώμα του Ra. Σε αντάλλαγμα για τη «βοήθειά» της, απαίτησε από τον Ρα να δώσει στον ακόμα γεννημένο γιο της Χόρου και τα δύο μάτια του: τον ήλιο και το φεγγάρι.

Όταν ο Horus ήταν αρκετά μεγάλος, ανέλαβε τη θέση του Ra ως θεού ήλιου, επιτρέποντας στην ηλικιωμένη θεότητα να αποσυρθεί από τις κουραστικές καθημερινές του ευθύνες.

Αυτή η ιστορία καταγράφηκε σε έναν πάπυρο από την 20η Δυναστεία (περίπου 1200-1085 π.Χ.), και υποτίθεται ότι ήταν ένα ξόρκι που χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία δαγκωμάτων φιδιού. Οι Αιγύπτιοι ιερείς πίστευαν ότι το ξόρκι που χρησιμοποιούσε η isσιδα για να θεραπεύσει τον Ρα θα θεραπεύσει και ένα ανθρώπινο θύμα.

Ra, ο σύνθετος Θεός

Η αιγυπτιακή θρησκεία ήταν εξαιρετικά μακρόχρονη και σε βάθος χιλιάδων ετών έγιναν αλλαγές σε αυτήν καθώς διάφορες ομάδες ανέβηκαν ή έπεσαν από την εξουσία. Από τη θεμελίωση της θρησκείας και μετά, ο Ρα ήταν πάντα μια σημαντική θεότητα. αυτό το κεντρικό καθεστώς τον έκανε δημοφιλή υποψήφιο για συνδυασμό με αναδυόμενες θεότητες.

Το Ra έχει συγχωνευθεί τόσες πολλές φορές που οι αναφορές ενός μοναδικού Ra είναι τώρα σχετικά ασυνήθιστες.
Ra-Horakhty / Ra-Herakhty

Ο orusρος και ο Ρα μπερδεύτηκαν νωρίς στην ανάπτυξη της αιγυπτιακής θρησκείας. Το όνομα Ra-Horakhty σήμαινε "Ra-Horus του Διπλού Ορίζοντα" και σήμαινε τον ήλιο να κατακτά τους εχθρούς του τη νύχτα, έτσι ώστε να μπορεί να ανατείλει ξανά.
Ο orusρος ήταν ένας περίπλοκος θεός και δεν είχε λιγότερες από 15 μορφές που σχετίζονται με αυτόν. Από αυτές τις μορφές, η πιο συνεπής (και δημοφιλής) ήταν το γεράκι. Ο Ra-Horakhty συνδύασε τις εικόνες του Ra και του Horus, έχοντας τη μορφή ενός γερακιού που στέφθηκε από έναν ηλιακό δίσκο ή, εναλλακτικά, έναν φτερωτό ηλιακό δίσκο.
Amun-Ra

Γύρω στο 2020 π.Χ., ο Θηβαίος ηγεμόνας Mentuhotep II ανέτρεψε την ηρακλειόπολη δυναστεία και ενοποίησε την Αίγυπτο υπό την κυριαρχία του. Αυτό σήμανε την αρχή αυτού που σήμερα είναι γνωστό ως Μέσο Βασίλειο (2066-1780π.Χ.).

Ο Αμούν ήταν ένας από τους σημαντικότερους θεούς της Θήβας και ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των Θηβαίων ελέγχου που ο Αμούν μετατράπηκε από έναν σχετικά σκοτεινό τοπικό θεό σε έναν με εξαιρετική προβολή. Μέχρι τη 18η Δυναστεία (1550-1292) ο Αμούν είχε πάρει εθνική σημασία και συγχωνεύτηκε πλήρως με τον Ρα.

Όταν οι δύο θεοί συγχωνεύτηκαν, οι περισσότεροι μύθοι που σχετίζονται με τον Ρα μετονομάστηκαν ως μυθολογία του Αμούν-Ρα.
Ατούμ-Ρα

Ο Ατούμ ήταν μια θεότητα δημιουργός παρόμοια με τον Αμούν. Στην πραγματικότητα, οι θρύλοι που σχετίζονται με τον Αμούν και τον Ατούμ συχνά επικαλύπτονταν και οι δύο θεότητες ουσιαστικά χρησίμευαν ως καθρέφτες η μια της άλλης.

Όπως ο Ra, ο Atum ήταν ένας ηλιακός θεός, αν και ο ρόλος του ήταν πιο συγκεκριμένος. Ο Atum αντιπροσώπευε το ηλικιωμένο συστατικό του Ra και προσωποποίησε τον ήλιο που δύει.Ως ο ήλιος που δύει, ήταν συχνά σε αντιπαράθεση με τον Χέπρι, τον θεό του ανατέλλοντος ήλιου.

Ο Atum-Ra θεωρήθηκε ως ο θεός της Κάτω Αιγύπτου, ενώ ο ομόλογός του Montu-Ra θεωρήθηκε ως ο θεός της Άνω Αιγύπτου.
Aten-Ra

Όταν ο βασιλιάς Αμενχοτέπ Δ 'ανέλαβε την εξουσία (είτε το 1351 π.Χ. είτε το 1353 π.Χ.), ο Αμούν ή ο Αμούν-Ρα ήταν η κεντρική θεότητα των Αιγυπτίων. Αυτό θα μπορούσε να φανεί στο όνομα του Amenhotep, το οποίο σήμαινε «ο Αμούν είναι ικανοποιημένος». Πέντε χρόνια μετά τη βασιλεία του, ωστόσο, ο Amenhotep άλλαξε το όνομά του σε Akhenaten. Το νέο του όνομα σήμαινε "Ένα αποτελεσματικό για λογαριασμό του Aten" και αντικατοπτρίζει τις προσπάθειές του να αυξήσει την κεντρική θέση του Aten έναντι του Amun.

Πριν από τις προσπάθειες του Akhenaten να τον αναδείξει ως την απόλυτη θεότητα της Αιγύπτου, ο Aten λατρευόταν κυρίως ως θεός του ηλιακού δίσκου. Με τον Akhenaten στην εξουσία, ο Aten συγχωνεύτηκε με τον Ra-Horakhty. Ταυτόχρονα, ο Akhenaten απαγόρευσε τη λατρεία του Amun-Ra και αποθάρρυνε τη λατρεία των άλλων μελών του αιγυπτιακού πανθέου.

Οι αλλαγές που έκανε ο Akhenaten δεν είχαν λαϊκή υποστήριξη και σταδιακά αντιστράφηκαν μετά το θάνατό του. Ο Aten θα ξαναρχίσει τη θέση του ως πτυχή του θεού του ήλιου και ο Amun θα επέστρεφε επίσης στον ρόλο του ως κύρια θεότητα της κρατικής θρησκείας.
Κέπρι

Ένας άλλος θεός ήλιου, ο Khepri συνδέθηκε συγκεκριμένα με τον πρωινό ήλιο. Στο μύθο του κρυμμένου ονόματος του Ra, ο Ra είπε ότι ήταν ο Khepri το πρωί.

Ο Κέπρι ήταν κατά καιρούς συνδεδεμένος με τον Ατούμ και με το πρόσχημα του Ατούμ-Χέπρι θεωρούνταν ο θεός των προσωπικών μεταμορφώσεων. Αυτές οι μεταμορφώσεις, που ονομάζονται kheperu , περιελάμβαναν τα περάσματα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή και από τη ζωή στο θάνατο.
Κνούμ

Ο θεός Khnum συνδέθηκε με την τακτική πλημμύρα του ποταμού Νείλου, καθώς και τον Πρώτο Καταρράκτη του Νείλου. Συνδέθηκε επίσης με τροχούς κεραμικής, εξ ου και το επίθετό του: «άρχοντας του τροχού».

Αν και η προέλευση του Khnum ήταν ασαφής, είναι γνωστό ότι αναγνωρίστηκε ως θεός δημιουργός σχετικά αργά στην αιγυπτιακή ιστορία. Ωστόσο, η λατρεία του επέμεινε μέχρι τον δεύτερο ή τον τρίτο αιώνα μ.Χ. 33 Ο Khnum συνδέθηκε με τον Ra μόλις θεωρήθηκε ως θεότητα δημιουργός.
Montu-Ra

Ο Μόντου ήταν ένας άλλος Θηβαίος θεός που τελικά αναμειγνύτηκε με τον Ρα. Ο θεός αστέρας αστέρι με κεφάλι γερακιού, ο Μόντου χρησίμευσε ως η κύρια θεότητα της Θήβας και θεωρήθηκε ως μια πτυχή του Ρα από τον εικοστό αιώνα π.Χ. και μετά.

Ο Montu-Ra θεωρήθηκε ως ο θεός της Άνω Αιγύπτου, ενώ ο ομόλογός του Atum-Ra θεωρήθηκε ως ο θεός της Κάτω Αιγύπτου.
Ραέτ-Τάουι

Η Raet-Tawy ήταν η γυναικεία πλευρά του Ra. Στις κλασικές απεικονίσεις, ήταν συχνά στολισμένη με έναν ηλιακό δίσκο και την κόμμωση της Hathor με κέρατα αγελάδας.
Ποπ κουλτούρα

Η ταινία του 1981 Raiders of the Lost Ark παρουσίασε τον Indiana Jones χρησιμοποιώντας το Staff of Ra για να εντοπίσει την κιβωτό της διαθήκης.

Η Jaye Davidson έπαιξε τον Ra στην ταινία Stargate του 1994 . Η ταινία απεικόνιζε τον Ρα ως έναν εξωγήινο που είχε σκλαβώσει την ανθρωπότητα.
βιβλιογραφικές αναφορές
Βιβλιογραφία

Armor, Ρόμπερτ. Θεοί και Μύθοι της Αρχαίας Αιγύπτου . Κάιρο: The American University in Cairo Press, 2001.

Πιντς, Τζέραλντιν. Εγχειρίδιο Αιγυπτιακής Μυθολογίας . Σάντα Μπάρμπαρα, Καλιφόρνια: ABC-CLIO Inc., 2002.

Πλούταρχος. Ηθική . Μετάφραση από FC Babbitt, 1936

Shaw, Garry J. The Egypt Myths: A Guide to the Ancient Gods and Legends . Λονδίνο: Thames & Hudson Ltd., 2014.

Τα κείμενα της πυραμίδας . Μετάφραση Samuel AB Mercer. Global Grey eBooks, [πρώτη έκδοση 1952] 2018.

Υποσημειώσεις

Robert Armour, Gods and Myths of Ancient Egypt , (Cairo: The American University in Cairo Press, 2001), 12. ↩

Πανοπλία, 12. ↩

Geraldine Pinch, Handbook of Egyptian Mythology , (Santa Barbara, CA: ABC-CLIO Inc., 2002), 159 ↩

Pinch, 183. ↩

Πίντς, 169-170. ↩

Garry J. Shaw, The Egypt Myths: A Guide to the Ancient Gods and Legends , (Λονδίνο: Thames & Hudson Ltd., 2014), 17. ↩

Πανοπλία, 7; Shaw, 20. ↩

Τα κείμενα της πυραμίδας , μτφρ. Samuel AB Mercer, (Παγκόσμια Γκρι eBooks, [πρώτη έκδοση 1952] 2018), 287. ↩



Armor, 50. Οι αιγυπτιακοί θεοί δεν ήταν αθάνατοι. Θα μπορούσαν να γερνούν, να αισθάνονται πόνο και να πεθαίνουν, αν και σε περίπτωση θανάτου συνήθως ξαναγεννιόντουσαν. ↩



Η Κάτω Αίγυπτος βρισκόταν στα βόρεια, όπου ο Νείλος χύθηκε στη Μεσόγειο. Η Άνω Αίγυπτος αναφέρεται στην περιοχή κατά μήκος των ανάντη (νότιων) εκτάσεων του Νείλου. ↩


Meehan, Evan. «Ρα». Μυθοπαίδεια . Πρόσβαση στις 29 Σεπτεμβρίου 2021 . https://mythopedia.com/egyptian-mythology/gods/ra/ .

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Ο Evan Meehan είναι ανεξάρτητος συγγραφέας, ερευνητής και ιστορικός με μεταπτυχιακό στην Ιστορία από το Georgia State University.

ΠΗΓΗ:  audible.com

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:  Injoy.gr

fShare

Tweet