Ιnjoy Gr

Η ναζιστική Γερμανία ανέπτυξε μια τεράστια

γνώση τεχνολογίας που είτε καταπνίγηκε μετά τον πόλεμο είτε έγινε αντικείμενο θεωριών συνωμοσίας. Κάποια από αυτή την τεχνολογία των Ναζί, όπως οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι και τα βομβαρδιστικά stealth, έγιναν μέρος του σημερινού σύγχρονου στρατού.

Άλλα, όπως τα γιγάντια τανκς και τα Sun Guns, ήταν καθαρά θεωρητικά. Παρόλα αυτά, μερικές είναι απλώς οι δημιουργίες παρανοϊκών παραισθήσεων - πράγματα όπως το ταξίδι στο χρόνο και η ασπαρτάμη. Ποιες μυστικές τεχνολογίες επινόησαν το ναζιστικό κόμμα και ο στρατός;

 

Τι είναι πραγματικό και ποιος ο αστικός μύθος μεταξύ των υποτιθέμενων ναζιστικών τεχνολογικών εξελίξεων; Αυτά τα κομμάτια τεχνολογίας με τα οποία συνδέονται οι Ναζί κυμαίνονται από πρωτότυπα έως τις διαβολές στο Διαδίκτυο των θεωρητικών συνωμοσίας.

Αλλά υπήρχαν πολλά γερμανικά στρατιωτικά όπλα που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και θεωρητικά ή πραγματικά, αυτή η λίστα έχει όλες τις πιο τρελές εφευρέσεις, που υποτίθεται ότι αναπτύχθηκαν από τους Ναζί.

 

 Πυρηνικά όπλα

Η γερμανική έρευνα πυρηνικών όπλων ήταν ανταγωνιστική με την αμερικανική έρευνα, καθώς Γερμανοί φυσικοί έκαναν σημαντικές ανακαλύψεις στην κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων, τον διαχωρισμό ισοτόπων και την παραγωγή βαρέος νερού.

Διάφοροι παράγοντες κράτησαν πίσω τη Ναζιστική Γερμανία από τις ανακαλύψεις που απαιτούνται για μια πυρηνική βόμβα, συμπεριλαμβανομένης της παρέμβασης από την κυβέρνηση, της απέλασης Εβραίων φυσικών και άλλων γιατρών που επιστρατεύτηκαν και στάλθηκαν σε μάχη. Αλλά τα ευρήματά τους αργότερα έγιναν βασικά για την έρευνα των συμμαχικών πυρηνικών όπλων στον Ψυχρό Πόλεμο.

 

Το πρώτο ελικόπτερο μαζικής παραγωγής στον κόσμο

Τόσο οι ίδιοι όσο και οι Σύμμαχοι, ανέπτυξαν τεχνολογία ελικοπτέρων, αλλά η Γερμανία κατάφερε να είναι η πρώτη από άποψη παραγωγής.

Το Flettner Fl 282 έγινε το πρώτο ελικόπτερο παραγωγής μεγάλης κλίμακας στον κόσμο, με μια χούφτα πρωτότυπα, και μια πλήρη παραγγελία για 1.000 μηχανές που δόθηκε μέσα στο 1944.

Οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί επηρέασαν την παραγωγή του εργοστασίου Flettner και 24 ελικόπτερα είχαν αποσυρθεί από τη παραγωγή μέχρι τον Μάιο του 1945.

 

Υπερηχητικά αεροπλάνα

Το γερμανικό έργο με την κωδική ονομασία " Silbervogel " ήταν ένα θεωρητικό σχέδιο για ένα υποτροχιακό βομβαρδιστικό αεροσκάφος που θα μπορούσε να φτάσει τα 90 μίλια σε ύψος και να βομβαρδίσει τη Νέα Υόρκη όταν εκτοξευόταν από τη Γερμανία.

Το αεροσκάφος έφτασε μέχρι το μοντέλο της αεροσήραγγας και δεν προχώρησε πιο κάτω.Η Μελέτη και η δουλειά που έγινε στον σχεδιασμό τότε, συνεχίζει να επηρεάζει την τεχνολογία πυραύλων και ramjet μέχρι και σήμερα.

 

 

Εξελιγμένα Jet Fighters και βομβαρδιστικά

 

Ενώ το ME-262 έγινε διάσημο ως το πρώτο επιχειρησιακό μαχητικό αεριωθούμενου αεροπλάνου, η Γερμανία διέθετε μια μεγάλη γκάμα άλλων μαχητών και βομβαρδιστικών αεριωθουμένων σε διάφορα στάδια ανάπτυξης. Κάποια από αυτά προχώρησαν και άλλα δεν τα κατάφεραν ποτέ μείναν μόνο στα σχέδια.

Το πιο αποτελεσματικό ήταν το βομβαρδιστικό τζετ Arado Ar-234 , που χρησιμοποιήθηκε σε πολύ περιορισμένο αριθμό στο τέλος του πολέμου. Η πρώτη αποστολή μάχης Ar-234, μια αναγνωριστική πτήση πάνω από την παραλία των Συμμάχων στη Νορμανδία, έγινε στις 2 Αυγούστου 1944.

Άλλα προτεραιότητα στα σχέδια είχαν το  μαχητικό Messerschmitt Me P.1101 , το βομβαρδιστικό μεγάλου βεληνεκούς Ta-400 και το Fa -269 VTOL μαχητικό.

 

 

Γιγαντιαία σούπερ κανόνια

 

Γνωστό με διάφορα ψευδώνυμα, συμπεριλαμβανομένου του V3 και του " London Gun ", το γερμανικό υπερτροφοδοτούμενο πυροβόλο ήταν ένα γιγαντιαίο κανόνι που μπορούσε να βομβαρδίσει τη βρετανική πρωτεύουσα από σήραγγες που είχαν σκαφτεί σε χωράφια κοντά στις ακτές της Γαλλίας.

Όταν ολοκληρωνόταν, το πυροβόλο είχε μήκος 130 μέτρα και μπορούσε να εκτοξεύσει μια οβίδα με ταχύτητα 1.500 μέτρων το δευτερόλεπτο σε στόχο που ήταν πάνω από 100 χιλιόμετρα μακριά.

Εκτοξεύτηκε μέσω μιας σειράς γομώσεων που αναφλέγονταν κάτω από την κάννη, αυξάνοντας την ταχύτητα του κελύφους καθώς πήγαινε.

Το πυροβόλο ήταν ακίνητο και μη πρακτικό και έγινε στόχος για τα συμμαχικά βομβαρδιστικά, αλλά κατάφερε να εκτοξεύσει μερικές οβίδες.

 

 

 

Stealth Bombers

Τα αεριωθούμενα βομβαρδιστικά Arado E.555 και Horton HO 229 ήταν οι κύριοι υποψήφιοι της Γερμανίας για να πετάξουν από την Ευρώπη στις ΗΠΑ για τους σκοπούς ρίψης βόμβας. Χρησιμοποίησαν τα ίδια σχέδια πτερυγίων που θα προσάρμοζαν αργότερα στο βομβαρδιστικό Β-2.

 

 

 

Αμυντικοί Πύραυλοι

 

Δεκαετίες προτού ο πύραυλος Patriot καταρίψει τα Scuds από τον ουρανό, Γερμανοί μηχανικοί αεροσκαφών ανέπτυξαν τον κατευθυνόμενο πύραυλο σημείου-άμυνας Bachem Ba 349.

Ο επανδρωμένος πύραυλος θα εκτοξευόταν από έναν άπειρο πιλότο, θα εκτοξευόταν από κάθετη βάση και θα πετούσε με αυτόματο πιλότο για να επιτεθεί στα συμμαχικά βομβαρδιστικά. Στη συνέχεια, ο πιλότος θα εκτόξευε ένα φορτίο με ρουκέτες και θα έβγαινε με αλεξίπτωτο από το όχημα, το οποίο επίσης θα έπεφτε πίσω στη γη μέσω αλεξίπτωτου.

Κατασκευάστηκαν τρεις δωδεκάδες ρουκέτες και χώρος εκτόξευσης, με σχέδια για την πυροδότηση της πρώτης μοίρας. Όμως το πρόγραμμα ακυρώθηκε την 1η Μαρτίου, όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη επανδρωμένη εκτόξευση με τον πύραυλο να περιστρέφεται και να εκρήγνυται, σκοτώνοντας τον δοκιμαστικό πιλότο.

 

 

 

Αντιαεροπορικοί πύραυλοι

Πολύ πριν αυτά τα όπλα γίνουν κοινά, η ναζιστική Γερμανία ανέπτυξε ένα φορητό από τον άνθρωπο όπλο αεράμυνας - το Fliegerfaust (κυριολεκτικά «αεροπλάνο γροθιά» στα γερμανικά).

Ο εκτοξευτής πυραύλων αέρος-εδάφους πολλαπλών καννών σχεδιάστηκε για να εκτοξεύει αρκετούς μη κατευθυνόμενους πυραύλους 20 χιλιοστών έως και 500 μέτρα, αν και αυτό το βεληνεκές δεν επιτεύχθηκε ποτέ.

Οι πύραυλοι έτειναν να διασκορπίζονται άσχημα και έδειχναν μικρή δύναμη ακινητοποίησης έναντι ενός κινούμενου αεροπλάνου, έτσι από τους 10.000 εκτοξευτές που παραγγέλθηκαν, κατασκευάστηκαν μόνο περίπου 80.

Το ιστορικό της τελικής χρήσης τους είναι άγνωστο, αν και μια φωτογραφία των ερειπίων του Βερολίνου δείχνει ξεκάθαρα εκτοξευτές Fliegerfaust που έχουν πυροδοτηθεί και απορριφθεί.

 

 

 

Γιγαντιαία Mega Tanks

Η γερμανική τεχνολογία στα τανκς δεν υστερούσε πουθενά στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά πέρα ​​από τα ήδη ανώτερα μηχανήματα που έβαζαν στο στρατόπεδο, η Γερμανία εργαζόταν σε μια ποικιλία από βαριά, εξαιρετικά βαριά και γιγαντιαία άρματα μάχης.

Τα πιο διαβόητα από αυτά ήταν τα άρματα μάχης P.1000 Ratte και P.1500 Monster, τα οποία θα ζύγιζαν, αντίστοιχα, 1.000 και 1.500 τόνους. Αυτά τα δύο ογκώδη άρματα μάχης θα ήταν πιο συγκρίσιμα με θωρηκτά με πέλματα, οπλισμένα με ναυτικά όπλα και πλήρωμα δεκάδων ανδρών.

Καμία σχεδίαση δεν ήταν  πρακτική και τα τανκς δεν ξεπέρασαν ποτέ το στάδιο της μακέτας. Αλλά αν κατασκευαζόταν, θα ήταν σχεδόν άφθαρτα με οποιοδήποτε άλλο μέσο εκτός από τους δυνατούς βομβαρδισμούς.

 

 

 

Κατευθυνόμενοι Πύραυλοι

Πέρα από τη χρήση κατευθυνόμενων ρουκετών V1 και V2 για να τρομοκρατήσουν τους αμάχους, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν κατευθυνόμενες βόμβες ολίσθησης κατά πλοίων (το "Fritz X") και κατευθυνόμενους πύραυλους κατά πλοίων.

Είχαν επίσης πρωτότυπα για κατευθυνόμενους πυραύλους φορητούς από τον άνθρωπο, πυραύλους επιφανείας αέρος κατευθυνόμενους ασύρματα και πυραύλους αέρος-αέρος κατευθυνόμενους με ασύρματα.

Κανένα από αυτά τα όπλα δεν είχε αξιόλογο αντίκτυπο στην πολεμική προσπάθεια και τα περισσότερα δεν προχώρησαν ποτέ πέρα ​​από τα στάδια δοκιμής. Αλλά πρωτοστάτησαν στην τεχνολογία που θα αποτελούσε τον πυρήνα των σύγχρονων στρατών για τις επόμενες δεκαετίες.

 

 

 

Σφαιρικά τανκ

Ουσιαστικά τίποτα δεν είναι γνωστό για το μικρό σφαιρικό τανκ που κατασκεύασαν οι Γερμανοί, εκτός από το ότι κατά κάποιον τρόπο κατέληξε στη Μαντζουρία το 1945 και κατελήφθη από τους Ρώσους.

Το "Kugelpanzer" βρίσκεται ακόμα σε ένα μουσείο στη Μόσχα. Σε τι χρησιμεύει; Υπήρχαν περισσότερα από αυτά; Ήταν έστω ένα πραγματικό όχημα ή ένα ομοίωμα; Είναι πιθανό ότι κανείς δεν θα μάθει ποτέ.

 

 

 

ΑΤΙΑ

Τίποτα από αυτά που ακολουθούν στην πραγματικότητα δεν αναπτύχθηκε από τους Ναζί, αλλά αντίθετα είναι προσκολλημένο σε αυτούς μέσω της διαδικτυακής συνομιλίας, των φημών και του αστικού μύθου. Το κυριότερο μεταξύ αυτών είναι η συνωμοσία των "ναζιστικών UFO".

Αυτό υποστηρίζει ότι οι Γερμανοί ανακάλυψαν κατεστραμμένο εξωγήινο σκάφος ή ανακάλυψαν εξωγήινη τεχνολογία στην Ανταρκτική για να αντιστρέψουν τους ιπτάμενους δίσκους.

Αυτά τα σκάφη χρησιμοποιήθηκαν για να μεταφέρουν υψηλόβαθμους Ναζί με ασφάλεια τις τελευταίες ημέρες του πολέμου και στη συνέχεια υποχώρησαν στο διάστημα ή στη Σελήνη για να προετοιμαστούν για το επερχόμενο Τέταρτο Ράιχ. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτές τις θεωρίες.

 

 

 

Τεχνολογία κατά της βαρύτητας

Πώς πετάει ένα ναζιστικό UFO; Πιθανώς μέσω τεχνολογίας κατά της βαρύτητας, που αναπτύχθηκε από επιστήμονες των SS που εργάζονταν σε ένα εξαιρετικά μυστικό έργο γνωστό μόνο ως "Die Glocke" - The Bell.

Σύμφωνα με τον Πολωνό συγγραφέα Igor Witkowski, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι είχε πρόσβαση σε κλεμμένα αντίγραφα της ανάκρισης ενός αξιωματικού των SS, οι Ναζί κατασκεύασαν μια τεράστια εξέδρα για να κρατήσουν ένα σκάφος σε σχήμα καμπάνας.

Αυτό το σκάφος μπόρεσε να εκτοξευθεί από το έδαφος χρησιμοποιώντας τη δύναμη του «κόκκινου υδραργύρου» και να επιτύχει πρόωση χωρίς κινητήρα. Καθώς ο πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του, όλοι οι εμπλεκόμενοι επιστήμονες υποτίθεται ότι πέθαναν και το ίδιο το Bell αφαιρέθηκε από τις ΗΠΑ.

Τα στοιχεία του Witkowski είναι εικασίες, όπως και όλη η «έρευνα» που ακολούθησε για το The Bell. Αλλά αποτελεί μια από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες του ναζιστικού "θαυματουργού όπλου" εκεί έξω.

 

 

 

Ταξίδι στο χρόνο

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του "Die Glocke" που έχει θεωρητικοποιηθεί είναι η ικανότητα να βλέπει μέσα στο χρόνο. Αυτό θα γινόταν με τη χρήση ενός κυρτού καθρέφτη στην κορυφή μιας συσκευής, όπως εικάζεται ο συγγραφέας Henry Stevens. Άλλοι έχουν προτείνει ότι το ίδιο το The Bell είναι μια χρονομηχανή, δίνοντας στο άτομο μέσα σε αυτό την ικανότητα να μετακινηθεί στο παρελθόν.

 

 

 

Ασπαρτάμη

Περνάμε από την επιστημονική φαντασία στην καθαρή θεωρία συνωμοσίας εδώ, με κατηγορίες ότι οι Ναζί συνδέονται με κάποιο τρόπο με τη δημιουργία της ασπαρτάμης.

Αυτό είναι το τεχνητό γλυκαντικό που πιστεύεται από ορισμένους ότι προκαλεί εγκεφαλική βλάβη, αν και καμία αξιόπιστη έρευνα δεν το υποστηρίζει. Ωστόσο, η ασπαρτάμη συντέθηκε μέχρι το 1965, όταν ο James M. Schlatter την ανέπτυξε τυχαία ενώ εργαζόταν στη Searle, την εταιρεία που αργότερα έγινε Pfizer.