Ιnjoy Gr

fShare

Tweet

Οι κάποτε ένδοξες πυραμίδες, τα χρυσά καπάκια που κοσμούσαν τις κορυφές των Μεγάλων Πυραμίδων της Αιγύπτου, έχουν εξαφανιστεί από την ιστορία με λίγες εξαιρέσεις.

Το πυραμίδιο του Amenemhat III (1860 π.Χ.-1814 π.Χ.), από τη Μαύρη Πυραμίδα στο Dahshur, που εκτίθεται στο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο. Είναι κατασκευασμένο από μαύρο γρανίτη και ζυγίζει περίπου 6 τόνους.

Οι πυραμίδες της Αιγύπτου, εκείνες οι μνημειακές κατασκευές που προκαλούν δέος που έχουν αιχμαλωτίσει τον κόσμο για αιώνες, ήταν κάποτε στολισμένες με μια αδιαμφισβήτητη κορωνίδα: το πυραμίδιο. Αυτά τα μυτερά επιτύμβια, συνήθως κατασκευασμένα από αστραφτερό λευκό ασβεστόλιθο ή ακόμα και χρυσό, χρησίμευαν όχι μόνο ως οπτικές πινελιές αλλά είχαν επίσης βαθιά συμβολική σημασία.

Σήμερα, ωστόσο, έχουν απομείνει μόνο μια χούφτα πυραμίδων, αφήνοντάς μας να αναρωτιόμαστε γιατί αυτά τα κάποτε εξέχοντα στοιχεία έχουν εξαφανιστεί από τις υψηλές κορυφές τους.

Το πυραμίδιο του Ραμόζη εκτίθεται στο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο.

Ο πρωταρχικός λόγος για την απουσία πυραμιδιών έγκειται στις αναπόφευκτες επιπτώσεις του χρόνου και στη φυσική διάβρωση. Το σκληρό περιβάλλον της ερήμου, με τον καυτό ήλιο, την άμμο και τις περιστασιακές αμμοθύελλες, άφησε το βάρος του σε αυτές τις ευαίσθητες κατασκευές. Με την πάροδο του χρόνου, οι ασβεστολιθικοί ογκόλιθοι που σχημάτιζαν τις πυραμίδες κατέρρευσαν και  τελικά  θάφτηκαν κάτω από στρώματα άμμου και συντριμμιών.

Μια ψηφιακή ανακατασκευή του πώς έμοιαζε αρχικά η πυραμίδα της Γκίζας από την αυστραλιανή ασφαλιστική εταιρεία Budget Direct.

Περαιτέρω επιδείνωση αυτής της ζημιάς ήταν η ανθρώπινη παρέμβαση. Σε όλη την ιστορία, οι πυραμίδες έχουν υποστεί λεηλασίες και λεηλασίες. Οι αρχαίοι επιδρομείς τάφων, οδηγούμενοι από φιλαργυρία και δίψα για θησαυρούς, στόχευαν τις πυραμίδες, επιδιώκοντας να αφαιρέσουν τα πολύτιμα μέταλλα που συχνά τις κοσμούσαν. Οι πυραμίδες χρησίμευαν επίσης ως λατομεία για οικοδομικά υλικά και οι πέτρες τους χρησιμοποιήθηκαν συχνά για άλλες κατασκευές.

Πυραμίδιο του Ραμόζη. Τρεις τάφοι με το όνομα του γραφέα της Νεκρόπολης Ramose βρέθηκαν στο Deir el-Medina. Αυτό το ασβεστολιθικό πυραμίδιο, που αποτελούσε την κορυφή μιας πυραμίδας από τούβλα, ξεπερνούσε το παρεκκλήσι του τάφου.

Πέρα από την αισθητική τους έλξη, οι πυραμίδες είχαν βαθύ συμβολικό νόημα για τους αρχαίους Αιγύπτιους. Αντιπροσώπευαν τις ακτίνες του θεού του ήλιου Ρα, συμβολίζοντας τη θεϊκή σύνδεση του Φαραώ με το ουράνιο βασίλειο. Το μυτερό σχήμα του πυραμιδίου καθρέφτιζε τις ακτίνες του ήλιου που διαπερνούσαν τους ουρανούς, ενώ η λεία, στιλβωμένη επιφάνειά του αντανακλούσε την ηλιακή ακτινοβολία, τονίζοντας περαιτέρω την ουράνια σύνδεσή του.

Το πυραμίδιο πιστεύεται επίσης ότι αντιπροσωπεύει την πέτρα benben, μια ιερή πέτρα που σχετίζεται με τον μύθο της δημιουργίας. Σε αυτόν τον μύθο, η πέτρα benben αναδύθηκε από τα αρχέγονα νερά, υποδηλώνοντας τη γέννηση του κόσμου και τον ρόλο του Φαραώ ως ενσάρκωσης της θεϊκής τάξης.

Ανάγλυφα στο καπάκι από βασάλτη της πυραμίδας του Amenemhat III στο Dashur – ή στη Μαύρη Πυραμίδα – ένα από τα δύο που κατασκευάστηκαν για αυτόν και δεν χρησιμοποιήθηκαν για ταφή.

Παρά τη φυσική τους απουσία, οι πυραμίδες συνεχίζουν να κατέχουν σημαντική θέση στον αιγυπτιακό πολιτισμό και ιστορία. Λειτουργούν ως απτές υπενθυμίσεις του μεγαλείου και της πολυπλοκότητας του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού και ο συμβολισμός τους παραμένει βαθιά ενσωματωμένος στην αιγυπτιακή ψυχή.

Πυραμίδιο του Χόρι Αιγύπτου Αμπού Τιγκ, Νέο Βασίλειο, 18η Δυναστεία 1350 π.Χ. (αριστερά) και Πυραμίδιο από τον τάφο του ιερέα Ρερ στην Άβυδο, 7ος αιώνας π.Χ. (δεξιά).

Σήμερα, μερικά πυραμιδίου που έχουν διασωθεί, όπως αυτή από τη Μαύρη Πυραμίδα του Amenemhat III στο Dahshur, φιλοξενούνται σε μουσεία, επιτρέποντάς μας να εκτιμήσουμε την κομψότητα και τη δεξιοτεχνία τους. Αυτά τα απομεινάρια χρησιμεύουν ως μια οδυνηρή υπενθύμιση της χαμένης δόξας των πυραμίδων, υπενθυμίζοντας τη δύναμη και την ομορφιά αυτών των αρχαίων κατασκευών.



ΠΗΓΗ: 1, 2, 3
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Injoy.gr

fShare

Tweet