Ιnjoy Gr

fShare

Tweet

Ένας από τους βασικούς πυλώνες της αρχαίας

θεωρίας των αστροναυτών είναι ότι τα αρχαία όντα μπορεί να έχουν παραβιάσει το DNA του ανθρώπου και άλλων μορφών ζωής . Πολυάριθμα αρχαία γλυπτά φαίνεται να απεικονίζουν το μοτίβο της διπλής έλικας του DNA, ωθώντας τους θεωρητικούς να υποθέσουν: Τι θα γινόταν αν εξωγήινα όντα βοηθούσαν την ανθρώπινη εξέλιξη; Ίσως μάλιστα έφτιαξαν υβρίδια με το δικό τους DNA;

Anunnaki και το δέντρο της ζωής – Πίνακας ανακούφισης στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στο Μανχάταν, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη. © Maria1986nyc | Με άδεια από την Dreamstime Inc. (Φωτογραφία αρχείου εκδοτικής/εμπορικής χρήσης)

Μια άλλη θεωρία είναι ότι οι αρχαίες κοινωνίες γνώριζαν ένα Τρίτο Μάτι στην υπόφυση του εγκεφάλου. Ο συμβολισμός του αδένα σε σχήμα πεύκου φαίνεται να συνδέεται με παράξενα πλάσματα που φαίνεται να αλλάζουν το Δέντρο της Ζωής . Κάποιοι βλέπουν το δέντρο ως αναπαράσταση του DNA και των ανθρώπινων σπονδύλων.

Υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Ποια είναι η σχέση μεταξύ του Τρίτου Οφθαλμού και του DNA ; Είχαν αυτά τα αρχαία πλάσματα προηγμένες γνώσεις για το πώς να αλλάξουν τη δομή του DNA με μεγαλύτερη συνείδηση; Σίγουρα, αυτό φαίνεται γελοίο. Ορισμένοι επιστήμονες σήμερα, ωστόσο, φαίνεται να καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα.

Πριν εμβαθύνετε σε αυτές τις σχετικά νέες ανακαλύψεις, να έχετε κατά νου ότι πολύ λίγα είναι γνωστά με βεβαιότητα για τον συντριπτικό όγκο του DNA . Το 2018, βρήκαν έναν εντελώς νέο περίεργο στριμμένο τύπο DNA, το i-motif, έναν τετράκλωνο κόμπο γενετικού κώδικα.

Ρεαλιστική τρισδιάστατη απεικόνιση του κυττάρου DNA σε σκούρο φόντο. ©  Serhii Yaremenko | Με άδεια από την Dreamstime Inc. (Φωτογραφία αρχείου εκδοτικής/εμπορικής χρήσης)

Το σκοτεινό DNA

Την ίδια περίοδο, οι επιστήμονες κυκλοφόρησαν τις ανακαλύψεις τους για το DNA της «σκοτεινής ύλης»  , το οποίο αποτελείται από ανεξήγητες αλληλουχίες που είναι σχεδόν πανομοιότυπες σε όλα τα σπονδυλωτά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, των ποντικών και των κοτόπουλων. Το Σκοτεινό DNA θεωρείται απαραίτητο για τη ζωή, αλλά οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πραγματικά πώς λειτουργεί και πώς σχηματίστηκε και εξελίχθηκε στο μακρινό παρελθόν. Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε ιδέα τι κάνει το 98 τοις εκατό του DNA μας, αλλά σταδιακά μαθαίνουμε ότι τελικά δεν είναι « σκουπίδια ».

Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη πολλά για το γενετικό μας DNA, δεν γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί τη συνείδησή μας. Ταυτόχρονα, αρκετές έρευνες φαίνεται να υποδεικνύουν ότι οι ενδοκυτταρικοί, περιβαλλοντικοί και ενεργητικοί παράγοντες μπορεί να αλλάξουν το DNA . Ο τομέας της επιγενετικής εξετάζει πώς άλλοι παράγοντες εκτός από τον γενετικό μας κώδικα αλλάζουν το ποιοι και τι είμαστε.

Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, μπορεί να τροποποιήσουμε το DNA μας με βάση τις προθέσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Η διατήρηση της θετικής σκέψης και η αποτελεσματική διαχείριση του στρες μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε τη συναισθηματική μας ευεξία, καθώς και το γενετικό μας DNA.

Αντίθετα, μια μελέτη 11.500 γυναικών με υψηλό κίνδυνο κατάθλιψης στο Ηνωμένο Βασίλειο ανακάλυψε ότι το μιτοχονδριακό DNA και το μήκος των τελομερών είχαν αλλοιωθεί.

Σύμφωνα με το Science Alert, το πιο αξιοσημείωτο εύρημα ήταν ότι οι γυναίκες με κατάθλιψη σχετιζόμενη με το στρες, θλίψη που σχετίζεται με παιδικό τραύμα, όπως η σεξουαλική κακοποίηση, είχαν περισσότερο μιτοχονδριακό DNA (mtDNA) από τις αντίστοιχές τους. Τα μιτοχόνδρια είναι τα «ενεργειακά οργανίδια» μέσα στα κύτταρα που απελευθερώνουν ενέργεια στο υπόλοιπο κύτταρο από τα τρόφιμα και μια αύξηση στο μιτοχονδριακό DNA ώθησε τους ερευνητές να υποθέσουν ότι οι ενεργειακές απαιτήσεις των κυττάρων τους είχαν αλλάξει ως απόκριση στο στρες.

Αυτές οι αλλαγές στη δομή του DNA φαίνεται να επιταχύνουν τη διαδικασία γήρανσης. Αφού επανεξέτασαν τα ευρήματά τους, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι γυναίκες που πάσχουν από κατάθλιψη που σχετίζεται με το στρες είχαν πιο κοντά τελομερή από τις υγιείς γυναίκες. Τα τελομερή είναι τα καλύμματα στα άκρα των χρωμοσωμάτων μας που συνήθως συρρικνώνονται καθώς γερνάμε και οι ερευνητές αναρωτήθηκαν αν το άγχος είχε επιταχύνει αυτή τη διαδικασία.

Άλλες έρευνες δείχνουν ότι ο διαλογισμός και η γιόγκα μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση των τελομερών. Προχωρώντας ακόμη παραπέρα, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το DNA μας είναι τελικά συνδεδεμένο με τον ανώτερο πνευματικό μας εαυτό. Σύμφωνα με τις αρχαίες θεωρίες των αστροναυτών , πλησιάζουμε ήδη το επίπεδο συλλογισμού των αρχαίων. Αν αυτό σας ακούγεται περίεργο, ίσως να μην θέλετε να συνεχίσετε αφού τα πράγματα θα γίνουν πιο περίεργα.

Απεικόνιση ριβονουκλεϊκού οξέος ή κλώνου DNA. ©  Burgstedt | Με άδεια από την Dreamstime Inc. (Φωτογραφία αρχείου εκδοτικής/εμπορικής χρήσης)

Το 1995, ο Βλαντιμίρ Ποπόνιν, ένας Ρώσος κβαντικός επιστήμονας, δημοσίευσε μια συγκλονιστική μελέτη με την ονομασία « The DNA Phantom Effect».  Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, ανέφεραν μια σειρά δοκιμών που δείχνουν ότι το ανθρώπινο DNA επηρεάζει άμεσα τον φυσικό κόσμο μέσω αυτού που ισχυρίστηκαν ότι ήταν ένα νέο πεδίο ενέργειας που συνδέει τα δύο. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όταν τα φωτόνια του φωτός ήταν παρόντα παρουσία ζωντανού DNA, οργανώνονταν διαφορετικά.

Το DNA είχε σίγουρα άμεση επίδραση στα φωτόνια, σαν να τα διαμορφώνει σε κανονικά μοτίβα με μια αόρατη δύναμη. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς δεν υπάρχει τίποτα στην παραδοσιακή φυσική που να επιτρέπει αυτό το αποτέλεσμα. Ωστόσο, σε αυτό το ελεγχόμενο περιβάλλον, παρατηρήθηκε και καταγράφηκε ότι το DNA, η ουσία που συνθέτει τους ανθρώπους, έχει άμεση επιρροή στο κβαντικό υλικό που συνθέτει τον κόσμο μας.

Ένα άλλο πείραμα που διεξήχθη από τον στρατό των ΗΠΑ το 1993 εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο τα δείγματα DNA αντέδρασαν στα συναισθήματα από ανθρώπους δωρητές. Τα δείγματα DNA ήταν υπό παρακολούθηση ενώ οι δωρητές έβλεπαν ταινίες σε άλλο δωμάτιο. Για να πούμε, τα συναισθήματα του ατόμου είχαν επίδραση στο DNA, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά ήταν το άτομο από το δείγμα DNA. Φαίνεται να είναι μια περίπτωση κβαντικής εμπλοκής.

Όταν ο δότης βίωσε συναισθηματικές «αιχμές» και «βουτιές», τα κύτταρα και το DNA του εμφάνισαν μια ισχυρή ηλεκτρική αντίδραση την ίδια στιγμή. Παρά το γεγονός ότι ο δότης χωρίστηκε για εκατοντάδες πόδια μακριά από το δικό του δείγμα DNA, το DNA συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν ακόμα φυσικά συνδεδεμένο με το σώμα του. Το ερώτημα είναι γιατί; Ποιος θα μπορούσε να είναι ο λόγος πίσω από αυτό το είδος περίεργου συγχρονισμού μεταξύ του δότη και του διαχωρισμένου δείγματος DNA του.

Για να γίνουν τα πράγματα ακόμη περίεργα, όταν ένα άτομο βρισκόταν σε απόσταση 350 χιλιομέτρων, το δείγμα DNA του εξακολουθούσε να ανταποκρίνεται την ίδια στιγμή. Φαίνεται ότι τα δύο συνδέονταν με ένα ανεξήγητο πεδίο ενέργειας - την ενέργεια που δεν έχει καμία σωστή επιστημονική εξήγηση μέχρι σήμερα.

Όταν ο δότης είχε μια συναισθηματική εμπειρία, το DNA του δείγματος αντέδρασε σαν να ήταν ακόμα κατά κάποιο τρόπο προσκολλημένο στο σώμα του δότη. Από αυτή την οπτική γωνία, όπως δηλώνει τόσο εύγλωττα ο Δρ Τζέφρι Τόμσον, συνάδελφος του Κληβ Μπάκστερ: « Δεν υπάρχει τοποθεσία όπου το σώμα κάποιου σταματάει αληθινά και δεν υπάρχει μέρος από όπου ξεκινά ».

Ένα τρίτο πείραμα από το HeartMath το 1995 δείχνει ομοίως ότι τα συναισθήματα των ανθρώπων μπορούν να επηρεάσουν τη δομή του DNA. Ο Glen Rein και ο Rollin McCraty ανακάλυψαν ότι το DNA άλλαξε με βάση το τι σκέφτονταν οι συμμετέχοντες.

Αυτές οι μελέτες έδειξαν ότι διάφορες προθέσεις προκάλεσαν διακριτές επιπτώσεις στο μόριο του DNA, οδηγώντας το είτε στον άνεμο είτε στο ξετύλιγμα, σύμφωνα με έναν από τους ερευνητές. Σαφώς, οι συνέπειες υπερβαίνουν ό,τι έχει επιτρέψει η ορθόδοξη επιστημονική θεωρία μέχρι αυτό το σημείο.

Αυτά τα πειράματα από πολλά χρόνια πριν υπονοούν: Σκέψεις που έχουν την ικανότητα να αλλάζουν τη δομή του DNA μας, με κάποιον ανεξήγητο τρόπο, είμαστε συνδεδεμένοι με το DNA μας και οι δονήσεις των φωτονίων του φωτός που μας περιβάλλουν αλλοιώνονται από το DNA μας.

Μοριακή δομή, αλυσίδες DNA και αρχαία πέτρινα γλυπτά. ©  Viktor Bondariev | Με άδεια από την Dreamstime Inc. (Φωτογραφία αρχείου εκδοτικής/εμπορικής χρήσης)

Πολλά άτομα θα βρουν αυτές τις έννοιες περίεργες, ωστόσο η πραγματικότητα είναι συχνά πιο παράξενη από τη φαντασία. Ομοίως, καθιερωμένοι επιστήμονες και σκεπτικιστές έχουν εδώ και καιρό απορρίψει τις ερωτήσεις των θεωρητικών των αρχαίων αστροναυτών ως γελοίες. Οι αναφορές της Scientific American λένε ότι η υπόθεση των αρχαίων εξωγήινων βασίζεται σε ένα λογικό λάθος γνωστό ως «argumentum ad ignorantiam» ή «επιχείρημα από άγνοια».

Ο μοχθηρός συλλογισμός έχει ως εξής: Εάν δεν υπάρχει επαρκής γήινη εξήγηση για, για παράδειγμα, τις περουβιανές γραμμές Nazca , τα αγάλματα του νησιού του Πάσχα ή τις αιγυπτιακές πυραμίδες , τότε η υπόθεση ότι δημιουργήθηκαν από εξωγήινους από το διάστημα πρέπει να είναι αληθινή.

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε καλή εξήγηση για το πώς εξελίχθηκαν οι άνθρωποι στη σημερινή τους μορφή. Όλοι εξακολουθούμε να αναζητούμε απαντήσεις, αλλά η πραγματικότητα μπορεί να είναι πιο εκπληκτική από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί οποιοσδήποτε από εμάς. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν δεν έχουμε ανοιχτό μυαλό, και ίσως αυτό είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσετε απαντήσεις που κρύβονται βαθιά μέσα στον αρχαίο κώδικα που είναι γνωστός ως DNA.

ΠΗΓΗ: mru.ink

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: injoy.gr

fShare

Tweet